دکتر جو وینسون که این تحلیل را انجام داد، گفت: گردو بالاتر از بادام زمینی، بادام، گردو، پسته و سایر مغزها قرار دارد. یک مشت گردو حاوی تقریباً دو برابر بیشتر از هر آجیل معمولی دیگری آنتی اکسیدان دارد.
گردوی تازه در ارومیه که مردم مقدار زیادی از آنها را نمی خورند، نشان می دهد که مصرف کنندگان باید بیشتر گردو را به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم مصرف کنند.
وینسون که در دانشگاه اسکرانتون در پنسیلوانیا کار می کند، می گوید: «مزیت دیگری در انتخاب گردو به عنوان منبع آنتی اکسیدان وجود دارد. گرمای حاصل از بو دادن آجیل به طور کلی کیفیت آنتی اکسیدان ها را کاهش می دهد. مردم معمولا گردو را خام یا بو داده نشده می خورند و از اثربخشی کامل آن آنتی اکسیدان ها بهره مند می شوند.
وینسون خاطرنشان کرد که آجیل به طور کلی دارای ترکیبی غیرمعمول از فواید تغذیه ای علاوه بر آنتی اکسیدان ها – است که در یک بسته بندی راحت و ارزان پیچیده شده است.
به عنوان مثال، آجیل حاوی مقدار زیادی پروتئین با کیفیت بالا است که می تواند جایگزین گوشت شود. ویتامین ها و مواد معدنی؛ فیبر رژیمی؛ و بدون لبنیات و گلوتن هستند.
سال‌ها تحقیق دانشمندان در سراسر جهان، مصرف منظم مقادیر کم آجیل یا کره بادام‌زمینی را با کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، انواع خاصی از سرطان، سنگ‌های صفراوی، دیابت نوع 2 و سایر مشکلات سلامتی مرتبط می‌داند.
وینسون گفت، علیرغم تمام تحقیقات قبلی، دانشمندان تاکنون میزان و کیفیت آنتی اکسیدان های موجود در آجیل های مختلف را مقایسه نکرده بودند.
او این شکاف دانش را با تجزیه و تحلیل آنتی‌اکسیدان‌ها در 9 نوع مختلف آجیل پر کرد: گردو، بادام، بادام زمینی، پسته، فندق، آجیل برزیلی، بادام هندی، ماکادمیا و اسپند. گردو بالاترین سطح آنتی اکسیدان را داشت.
وینسون همچنین دریافت که کیفیت یا قدرت آنتی اکسیدان های موجود در گردو در بین آجیل ها بالاترین میزان را دارد. آنتی اکسیدان های موجود در گردو 2 تا 15 برابر قوی تر از ویتامین E هستند که به دلیل اثرات آنتی اکسیدانی قوی آن مشهور است که از بدن در برابر مواد شیمیایی طبیعی آسیب رسان که در ایجاد بیماری نقش دارند، محافظت می کند.
